Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Λέρος - Κάλυμνος V

Ξαναχωριστήκαμε για λίγο καθώς περνούσαμε από ένα κλουβί ιχθυοτροφείου. 'Οταν έφτασα σε μερικά μέτρα απόσταση, βυθίστηκα στο νερό για να δω τι υπήρχε μέσα. Ένα τείχος από μικρά ψάρια με έκανε να σκεφτώ ότι το κλουβί θα περιείχε εκατομμύρια απ' αυτά. 'Ομως, όταν πλησίασα υποβρυχίως, διασκορπίστηκαν όλα, και γι' αυτό υποθέτω ότι θα υπήρχαν μόνο χιλιάδες, που κολυμπούσαν κυκλικά στον τοίχο του κλουβιού. Με την περιέργεια ικανοποιημένη, επέστρεψα στο πλάι του κανό.



Οι δύο νησίδες είναι τόσο κοντά που δεν υπήρξε διαφορά στην κατάσταση της θάλασσας περνώντας από τη μια στην άλλη. Στη δεύτερη, ο Πάβελ μου έδειξε ένα ξωκλήσι. Προξενεί εντύπωση στον ξένο η θρησκευτική ζέση που οδηγεί να κατασκευαστούν μικροί ναοί σε μέρη τόσο απομακρυσμένα, όπως εκείνο. Πόσος κόσμος θα το χρησιμοποιήσει μέχρι το τέλος του χρόνου;

Στα μισά της δεύτερης ένιωσα ξαφνικά μια μεγάλη αδυναμία στα μπράτσα. 'Οταν αποφάσισα στην παραλία ότι δε θα χρειαζόμουν τροφοδοσία, δεν είχα λάβει υπ' όψη το χρόνο που είχα περάσει ψάχνοντας το ναυτικό, ούτε τα χιλιόμετρα που περπάτησα από το Λακκί στον Ξηρόκαμπο, ούτε τη μια ώρα και κάτι που χρειάστηκε ο Πάβελ για τις προετοιμασίες του. Είχαν ήδη περάσει αρκετές ώρες που είχα προγευματίσει και μια δυνατή πείνα συγκλόνισε το στομάχι μου. Αλλά καλά, δεν ήταν σοβαρό: η Κάλυμνος απείχε λιγότερο από μισό χιλιόμετρο και μπορούσα ν' αντέξω.

Φτάνοντας στο τέλος της δεύτερης νησίδας, ο Πάβελ μου είπε ότι απ' αυτό το σημείο και μετά θα έπρεπε να ξαναπηγαίνει γρήγορα, γιατί με το που χάσαμε το καταφύγιο των νησίδων, τα κύματα μεγάλωναν και πάλι. Κανένα πρόβλημα: το ακρωτήριο της Καλύμνου, από το οποίο επρόκειτο να βγω, βρισκόταν σε λιγότερο από διακόσια μέτρα, σε ευθεία γραμμή προς το νότο, και από εκείνο το στενό δε θα περνούσε κανένα σκάφος που θα μπορούσε να με παρασύρει χωρίς να με δει. Δείχνοντας με το κουπί προς τα νοτιοανατολικά, πρόσθεσε ότι από κει μπορούσε να υπάρχει ένα καλό σημείο για να βγω από το νερό. Στη συνέχεια, κούνησε το κουπί προς τα νοτιοδυτικά και είπε κάτι που δεν κατάφερα να καταλάβω. Μολονότι τις πρώτες λέξεις τις είχα ακούσει καθαρά, εκείνη τη στιγμή η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα, για τι πράγμα μου μιλούσε. Για ποιό λόγο να έβγαινα από κάποιο απομακρυσμένο σημείο στα νοτιοανατολικά, αν εκεί, απέναντι, βρισκόταν το πιο κοντινό σημείο εξόδου; Με την πείνα που είχα, όσο λιγότερα μέτρα έκανα τόσο πιο γρήγορα θα μπορούσα να φάω. Επίσης, όσο λιγότερο χρόνο αφιερώναμε να μιλάμε τόσο γρηγορότερα θα μπορούσα να φάω. 'Ετσι δεν του έδωσα σημασία και χωρίς να του πω ούτε ναι ούτε όχι, πήγα κατ' ευθείαν προς το μικρό ακρωτήριο.


Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Λέρος - Κάλυμνος ΙV

'Εξω από την προστασία του κόλπου τα κύματα ξεπερνούσαν το μισό μέτρο. Προερχόμενα πολύ άτακτα από τα βορειοανατολικά, στην κολύμβηση όχι μόνο δεν ήταν δύσκολο να ξεπεραστούν αλλά μέχρι που έκαναν τη διαδρομή πιο διασκεδαστική. Από το κανό αντίθετα έπρεπε τα πράγματα να ήταν αρκετά διαφορετικά, γιατί ο Πάβελ σταμάτησε να κάνει κύκλους και πήγε κατ' ευθείαν προς την πρώτη από τις δύο νησίδες (το Μικρό και το Μεγάλο Γλαρονήσι) που πλαισιώνουν από τα δυτικά το πέρασμα μεταξύ Λέρου και Καλύμνου.

'Οταν βρισκόμουν περίπου στη μισή απόσταση από τη Λέρο και τη νησίδα, εμφανίστηκε ένα σκάφος από τα δεξιά, πλέοντας κατακόρυφα. Αναγνώρισα αμέσως το πλοίο, με το οποίο είχα τη μικρότερη επιθυμία να συναντηθώ απ' όλα, όσα βρισκόντουσαν σε απόσταση εκατό χιλιομέτρων. 'Ηταν ένα πλοίο της ακτοφυλακής που την προηγούμενη νύχτα είχα δει αραγμένο στο Λακκί. Παρ' όλο που ακόμη βρισκόταν λίγο μακρυά, με τον Πάβελ μπροστά από μένα πάνω από εκατό μέτρα, σταμάτησα να κολυμπώ, για να προσέχω μη με ποδοπατήσει το σκάφος όπως ένας ελέφαντας ένα μυρμήγκι. 'Αρχισα να υποθέτω ότι θα έπρεπε να τους δώσω εξηγήσεις, για το τι έκανα μόνος μου στη μέση της θάλασσας. Και να προσεύχομαι να μη με υποχρεώσουν να βγω από το νερό.



Όπως ταλαντευόμουν με τα κύματα, παρατηρούσα που με πλησίαζαν. Είδα κίνηση δύο ή τριών ανθρώπων στο κατάστρωμα και καθώς περνούσε από μπροστά μου, η μηχανή μείωσε ταχύτητα. 'Ομως συνέχισε να προχωράει. Δεν είχα καμιά επιθυμία να σταματήσουν και ούτε έδειξα κανένα σημάδι ανάγκης για βοήθεια, αλλά από την άλλη πλευρά, δεν είναι και πολύ καθησυχαστικό μέσα στη δίνη της κρίσης των Συρίων προσφύγων, ένα πλοίο της ακτοφυλακής να μη δίνει την παραμικρή προσοχή σ' ένα πρόσωπο που επιπλέει μισό χιλιόμετρο από την ακτή.

Η ακτοφυλακή είχε περάσει ανάμεσα από εμένα και τον Πάβελ και όταν έφυγε, μόλις πρόλαβα να δω το κανό να μπαίνει πίσω από ένα ακρωτήρι της νησίδας. Eίχα την ελπίδα ότι στο καταφύγιο της νησίδας, το κύμα θα ήταν μικρότερο και ο Πάβελ θα μπορούσε να με περιμένει εκεί. Αν όχι....μακάρι να ήξερα πότε θα τον ξανάβλεπα. Θα ήμουν υποχρεωμένος να κολυμπήσω μέχρι τον ορμίσκο όπου αυτός επρόκειτο να περάσει τη νύχτα; 'Οταν έστριψα το ακρωτήρι, συνάντησα μια θάλασσα λάδι, χωρίς το παραμικρό κύμα και τον Πάβελ να με περιμένει.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Λέρος - Κάλυμνος ΙΙΙ

Σύμφωνα με το μετεωρολογικό δελτίο, σε αντίθεση με την προηγούμενη μέρα, αναμενόταν αρκετός αέρας (5-6 μποφόρ) και κύμα, αλλά απ' την παραλία, που βρισκόμαστε, δεν υπήρχε σημάδι κανενός από τα δύο. Ο Ξηρόκαμπος βρίσκεται στο τέλος ενός στενόμακρου κόλπου σχεδόν δύο χιλιομέτρων μήκους και μισού πλάτους και τα νερά συνήθως είναι ήρεμα.Λιγότερο ξεκάθαρο ήταν τι θα συνέβαινε στ' ανοιχτά, όταν θα βγαίναμε από τον κόλπο.

'Ενα αγόρι περίπου δώδεκα χρονών εμφανίστηκε και κοίταξε με περιέργεια το κανό. Μιλώντας λίγο μαζί του, μου διηγήθηκε ότι η οικογένειά του ασχολείτο με το ψάρεμα και είχε ένα - δυο σκάφη, έτσι θέλησα να μάθω τη γνώμη του σχετικά με την κατάσταση που θα βρίσκαμε τη θάλασσα. 'Εριξε μια ματιά και είπε, ότι του φαινόταν "μπουνάτσα". Τέλεια, μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ήσυχοι.



Στην αρχή της διαδρομής παρακάμψαμε μερικά αγκυροβολημένα ιστιοφόρα  και μετά μπορέσαμε να συνεχίσουμε σε γραμμή λίγο - πολύ ευθεία προς την Κάλυμνο. Καθώς πλησιάζαμε στην είσοδο του κόλπου τα κύματα μεγάλωναν σταδιακά, αλλά χωρίς να αποτελούν κανένα πρόβλημα για την κολύμβηση. 'Οταν ξεπέρασαν σε ύψος τη μια πιθαμή, ο Πάβελ προχώρησε μπροστά. Λίγο λίγο, έφτασε να έχει απομακρυνθεί περισσότερο από 30 μέτρα. Tότε έστριψε 90 μοίρες προς τ' αριστερά. 'Εκανε μεταβολή;;

- ΠΑΒΕΛ!

- ΗΡΕΜΗΣΕ, ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ! - Συνέχισε μέχρι που πήρε αντίθετη κατεύθυνση από μένα-. Είναι για ισορροπία, όπως σ' ένα ποδήλατο. Είναι πιο εύκολο να ξεπεράσεις τα κύματα αν πηγαίνεις γρήγορα. Εσύ συνέχισε, εγώ θα κάνω βόλτες γύρω σου.

'Οταν με ξαναπροσπέρασε, αισθάνθηκα τύψεις. Συνειδητοποίησα πώς έπρεπε να παλεύει με τα κουπιά κι εγώ όχι μόνο τον έκανα να πηγαίνει πιο αργά αλλά επιπλέον του είχα φορτώσει το βάρος των αποσκευών μου πάνω στο κανό. Ακόμη κι έτσι επέμενε ότι όλα πήγαιναν καλά.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Λέρος - Κάλυμνος ΙΙ

Η τρέλα του Πάβελ ήταν ο περίπλους της Καλύμνου με κανό. Τις προηγούμενες μέρες είχε ολοκληρώσει το μισό, αλλά είχε φανεί υποχρεωμένος να αλλάξει σχέδια, όταν έφτασε στο πιο βορεινό άκρο, αφού στη δυτική ακτή του νησιού το κύμα είναι συνήθως δυνατότερο απ' ότι στην ανατολική. 'Ετσι είχε συνεχίσει ευθεία μέχρι τη Λέρο, κι εκείνη τη μέρα ετοιμαζόταν να ξεκινήσει την επιστροφή εκ νέου από τ' ανατολικά. Μου είπε ότι θα καθυστερούσε λίγο περισσότερο από μια ώρα να ετοιμαστεί, και όσο ο καθένας μας εκτελούσε τις ετοιμασίες του, μιλούσαμε σχετικά με τα ταξίδια μας, την Κάλυμνο, τις εμπειρίες μας στην Ελλάδα, κτλ. Tα αγγλικά του δεν ήταν πολύ καλά, αλλά ικανοποιητικά για μια συζήτηση. Είχε μια σκηνή κάμπινγκ εγκατεστημένη στην παραλία.

- Δεν απαγορεύεται το κάμπινγκ; -τον ρώτησα.

- Nαι, αλλά οι 'Ελληνες είναι ανεκτικοί και δεν προβάλλουν εμπόδια.

- Βέβαια. Με το λίγο που τους αρέσει να υπακούν στους νόμους οι ίδιοι, δεν μπορούν να είναι αυστηροί με τους υπόλοιπους.



Την ώρα που  ήταν να τοποθετήσω τα πράγματά μου στον ελάχιστο χώρο που διέθετε το κανό, απέρριψα την ιδέα να κρατήσω κοντά ποτό ή φαγητό, για να καταναλώσω, όσο θα βρισκόμουν στο νερό. Είχα εξακριβώσει από διαφορετικές πηγές, ότι από το βόρειο άκρο της Καλύμνου ήταν περίπλοκο, αλλά δυνατόν, να φτάσει κανείς με τα πόδια μέχρι τα μονοπάτια και τους αυτοκινητοδρόμους του νότου. Αυτό σήμαινε, ότι ο διάπλους θα ήταν μόνο τέσσερα χιλιόμετρα, απόσταση που μπορεί κανείς να καλύψει χωρίς ανάγκη τροφοδοσίας.

Ο σκοπός του Πάβελ ήταν να φτάσει σ' έναν κολπίσκο της Καλύμνου εννιά χιλιόμετρα από τον Ξηρόκαμπο και με προσκαλούσε να πάω μαζί του, αλλά εγώ προτιμούσα έναν σύντομο διάπλου. Αυτά είναι τα δυο μεγάλα νησιά των Δωδεκανήσων, τα πιο κοντινά μεταξύ τους, και προτιμούσα να κρατήσω δυνάμεις για τους επόμενους διάπλους. Επιπλέον το σχέδιο ήταν να διασχίσω με τα πόδια ολόκληρη την Κάλυμνο εκείνη την ίδια μέρα, και μία με το ένα μία με το άλλο είχε περάσει ένα σημαντικό μέρος του πρωινού.