Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Λέρος - Κάλυμνος ΙV

'Εξω από την προστασία του κόλπου τα κύματα ξεπερνούσαν το μισό μέτρο. Προερχόμενα πολύ άτακτα από τα βορειοανατολικά, στην κολύμβηση όχι μόνο δεν ήταν δύσκολο να ξεπεραστούν αλλά μέχρι που έκαναν τη διαδρομή πιο διασκεδαστική. Από το κανό αντίθετα έπρεπε τα πράγματα να ήταν αρκετά διαφορετικά, γιατί ο Πάβελ σταμάτησε να κάνει κύκλους και πήγε κατ' ευθείαν προς την πρώτη από τις δύο νησίδες (το Μικρό και το Μεγάλο Γλαρονήσι) που πλαισιώνουν από τα δυτικά το πέρασμα μεταξύ Λέρου και Καλύμνου.

'Οταν βρισκόμουν περίπου στη μισή απόσταση από τη Λέρο και τη νησίδα, εμφανίστηκε ένα σκάφος από τα δεξιά, πλέοντας κατακόρυφα. Αναγνώρισα αμέσως το πλοίο, με το οποίο είχα τη μικρότερη επιθυμία να συναντηθώ απ' όλα, όσα βρισκόντουσαν σε απόσταση εκατό χιλιομέτρων. 'Ηταν ένα πλοίο της ακτοφυλακής που την προηγούμενη νύχτα είχα δει αραγμένο στο Λακκί. Παρ' όλο που ακόμη βρισκόταν λίγο μακρυά, με τον Πάβελ μπροστά από μένα πάνω από εκατό μέτρα, σταμάτησα να κολυμπώ, για να προσέχω μη με ποδοπατήσει το σκάφος όπως ένας ελέφαντας ένα μυρμήγκι. 'Αρχισα να υποθέτω ότι θα έπρεπε να τους δώσω εξηγήσεις, για το τι έκανα μόνος μου στη μέση της θάλασσας. Και να προσεύχομαι να μη με υποχρεώσουν να βγω από το νερό.



Όπως ταλαντευόμουν με τα κύματα, παρατηρούσα που με πλησίαζαν. Είδα κίνηση δύο ή τριών ανθρώπων στο κατάστρωμα και καθώς περνούσε από μπροστά μου, η μηχανή μείωσε ταχύτητα. 'Ομως συνέχισε να προχωράει. Δεν είχα καμιά επιθυμία να σταματήσουν και ούτε έδειξα κανένα σημάδι ανάγκης για βοήθεια, αλλά από την άλλη πλευρά, δεν είναι και πολύ καθησυχαστικό μέσα στη δίνη της κρίσης των Συρίων προσφύγων, ένα πλοίο της ακτοφυλακής να μη δίνει την παραμικρή προσοχή σ' ένα πρόσωπο που επιπλέει μισό χιλιόμετρο από την ακτή.

Η ακτοφυλακή είχε περάσει ανάμεσα από εμένα και τον Πάβελ και όταν έφυγε, μόλις πρόλαβα να δω το κανό να μπαίνει πίσω από ένα ακρωτήρι της νησίδας. Eίχα την ελπίδα ότι στο καταφύγιο της νησίδας, το κύμα θα ήταν μικρότερο και ο Πάβελ θα μπορούσε να με περιμένει εκεί. Αν όχι....μακάρι να ήξερα πότε θα τον ξανάβλεπα. Θα ήμουν υποχρεωμένος να κολυμπήσω μέχρι τον ορμίσκο όπου αυτός επρόκειτο να περάσει τη νύχτα; 'Οταν έστριψα το ακρωτήρι, συνάντησα μια θάλασσα λάδι, χωρίς το παραμικρό κύμα και τον Πάβελ να με περιμένει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ώστε να απορρίπεται το spam, τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν από τη δημοσίευση τους.