Λέρος-Κάλυμνος ΧΙΙ

Από τον ορμίσκο μπορούσε κανείς να φτάσει περπατώντας σε μερικά μέτρα απόσταση από το νερό μέχρι την περιοχή απ' όπου σκόπευα ν' ανέβω. Υπήρχαν μόνο κάποια εμπόδια: 'Ενας φράχτης (άλλη παράξενη ελληνική συνήθεια αυτή να βάζουν φράχτες στα πιο απόκρυφα μέρη) και δυο-τρεις γκρεμοί. 'Οσον αφορά το φράχτη, είχε μια πόρτα κάπως ξεχαρβαλωμένη, κι έτσι δε θα ήταν δύσκολο να περάσω. Αντίθετα οι χαράδρες στην πλαγιά δεν ήταν τόσο ξεκάθαρες. Από τη γωνία που βρισκόμαστε, μόνο μπορούσε κανείς να αντιληφθεί την ύπαρξή τους, αλλά όχι τη δυσκολία τους. Και πάλι ο Πάβελ θεωρούσε ότι ήταν εύκολο να ξεπεραστούν, αλλά εγώ είχα τους δισταγμούς μου. 'Αλλα χρόνια, σε άλλα νησιά, ήδη είχα μπλεχτεί σε μέρη που δε φαινόντουσαν προβληματικά και στη συνέχεια είχα μετανοιώσει πικρά. Ίσως, όταν έφτανα σ' αυτές να ήταν εύκολο να τις διανύσω, αλλά αν υπήρχε άλλη εναλλακτική, προτιμούσα να μη διακινδυνεύσω. Υπήρχε εναλλακτική;

Είχα προσέξει κάποια χαμηλά βράχια που υπήρχαν στην όχθη. Σε όλο εκείνο τον τοίχο το ύψος ήταν υπερβολικό, για να μπορέσω να βγω απ' το νερό, με δύο εξαιρέσεις. Η πιο προσιτή βρίσκεται μεταξύ δύο γκρεμών, έτσι που μόνο γλιτώνει κανείς το μισό κίνδυνο, ενώ η άλλη είναι λίγο λιγότερο διαβατή αλλά βρίσκεται ακριβώς στη βάση της περιοχής, από την οποία μπορεί κανείς ν' ανέβει. 'Ετσι που, ναι, υπήρχε η επιλογή να φτάσω κολυμπώντας. Αν ο Πάβελ ήταν ικανός να κωπηλατήσει αυτά τα 200 μέτρα, θα μπορούσε να μεταφέρει τις αποσκευές μου κι εγώ θα δραπέτευα.

- Ναι, να κωπηλατήσω μέχρι εκεί, θα μπορούσα. Το πρόβλημα βρίσκεται στο να μπορέσω να σταματήσω, για να ξεφορτώσω.

Αχ, είχα ξεχάσει, ότι ο μεγαλύτερος εχθρός για τη σταθερότητα του κανό ήταν η βραδύτητα, και το να σταματήσει ακριβώς εκεί που έσκαγαν τα κύματα, μπορούσε να αποβεί επικίνδυνο γι' αυτόν. Αλλά ακόμη δεν ήταν όλα χαμένα. Στον κολπίσκο υπήρχε φελιζόλ ικανό για τη διάσωση του Τιτανικού. Θα έφτιαχνα μια κατασκευή, που να επιπλέει, στην οποία θα μετέφερα εγώ ο ίδιος τις αποσκευές.

Λέρος-Κάλυμνος ΧΙ

Δεν ξέρω πόση ώρα περάσαμε έτσι, μέχρι που ένα κύμα πιο δυνατό από τα υπόλοιπα μας έβρεξε μέχρι τα γόνατα. 'Ηταν μια καλή δικαιολογία για να σηκωθούμε και να τεντωθούμε. 'Επρεπε να ξανακολυμπήσω μέχρι άλλη παραλία, από την οποία να μπορούσα να βγω με τα πόδια, σίγουρα εκείνη που ο Πάβελ μου είχε πει, ότι επρόκειτο να περάσει τη νύχτα. 'Ομως τα λόγια του μετά την ανάπαυλα δεν ήταν σ' αυτή τή γραμμή:

- Νομίζω ότι θα μείνω να κοιμηθώ εδώ.

- Τι;;;

- Ναι, γιατί έτσι όπως είναι η θάλασσα, νομίζω ότι θα είναι καλύτερα να μη βγω με το κανό μέχρι αύριο.

- Α, λοιπόν.... τότε κι εγώ επίσης....

- Α, κι εσύ θα μείνεις;; -ρώτησε σαν έκπληκτος.

- Αλήθεια... Πώς να φύγω διαφορετικά; -Δεν ήξερα αν με κορόιδευε ή πραγματικά πίστευε ότι θα μπορούσα να φορτωθώ το σακίδιο πάνω στο κεφάλι στο νερό.

- Από κει -απάντησε δείχνοντας στο βάθος του ορμίσκου.

 'Εβαλα τα γυαλιά για να παρατηρήσω καλύτερα τα τεράστια βράχια που ήταν εκεί μαζεμένα, γιατί, όταν έφτασα, δε μου είχε φανεί καθόλου, ότι από εκείνη την περιοχή μπορούσε κανείς να περάσει. Η επιθεώρηση δεν έδωσε διαφορετικά αποτελέσματα. Δεν έβλεπα τον τρόπο να διαφύγω από κει. Αντίθετα ο Πάβελ μου το παρουσίαζε πανεύκολο.

- Ναι, ανεβαίνεις από δω, μετά περνάς εκεί και μετά συνεχίζεις.

- Αδύνατον. -Δεν το έλεγα με την έννοια ότι ήταν ένας άθλος υπεράνθρωπος. Πιθανόν, ένας έμπειρος αναρριχητής να ήταν ικανός να ανέβει από εκείνο τον τοίχο χωρίς δυσκολία. Αυτό που εγώ ήθελα να πω ήταν, ότι ήταν αδύνατον εγώ, χωρίς γνώσεις, εμπειρία και υλικό αναρρίχησης, να το αποπειραθώ εκτός κι αν ήταν με το πιστόλι στον κρόταφο. Γιατί, σαν να μην έφτανε αυτό, βλέπαμε μόνο το κατώτερο τμήμα. Ανέβηκα ακόμη κι απ' την αντίθετη πλευρά μέχρι αρκετά ψηλά. Αυτή επέτρεπε να αποφύγω τα βράχια από κάτω αλλά η διαδρομή που ακολουθούσε φαινόταν κατάλληλη μόνο για κατσίκια. 'Οχι. Το να κολυμπήσω μεταξύ νησιών μπορεί να ήταν μια τρέλα· το να μπλεχτώ, όμως, σ' εκείνα τα βράχια ήταν μια απερισκεψία.

- Σε είχα ήδη προειδοποιήσει ότι η Κάλυμνος ήταν ένα νησί για αναρριχητές.

- Ναι, αλήθεια, αλλά κολυμπώντας είδα πλαγιές από τις οποίες μπορεί κανείς να ανέβει χωρίς σκοινιά και ζώνες αναρρίχησης.

- Καλά, αν όχι, επίσης μπορείς ν' ανέβεις από κει.

- 'Εδειξε προς τον δυτικό τοίχο του κόλπου. Ενώ ο ανατολικός ήταν τελείως κάθετος, αυτός που μου έδειχνε είχε μία κλίση περίπου 45º και από το πιο απομακρυσμένο από εμάς σημείο φαινόταν, ότι ήταν δυνατόν να φτάσει κανείς μέχρι εκεί που περνούσαν οι κολώνες του ηλεκτρικού. Αυτό ήταν διαφορετικό. Μόνο έλειπε να φτάσω μέχρι εκείνο το άκρο.