Ο Αμβρακικός Κόλπος (Ι)

Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι μια αλμυρή λιμνοθάλασσα 400 χλμ² στα δυτικά της Ελλάδας. 'Εχει μήκος 35 χλμ και πλάτος 15 με μέσο βάθος στα 25 μ. Αποτελεί μια θάλασσα σχεδόν κλειστή, που επικοινωνεί με το Ιόνιο πέλαγος μέσω ενός περάσματος μόλις 700 μ πλάτους. Απ' το βορρά εκβάλλουν δύο ποταμοί, ο Λούρος και ο 'Αραχθος. Με τη σειρά τoυ περιέχει όρμους ποικίλων μεγεθών.

Αυτές οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες προκαλούν μια πολυμορφία στο φυσικό περιβάλλον, που ευνοεί μια μεγάλη βιοποικιλότητα. Η συνεισφορά νερού από τους ποταμούς σχηματίζει ένα ελαφρύ ρεύμα που διευκολύνει την ανανέωση των υδάτων και επιπλέον επιτρέπει την ύπαρξη διαφορετικού βαθμού αλμυρότητας σε διαφορετικά σημεία. Μεγάλο μέρος της ακτής αποτελείται από την απόθεση ιζημάτων των ποταμών, και γι' αυτό συγκεντρώνεται στην περιοχή η μεγαλύτερη επιφάνεια ελών της Ελλάδας. Αυτά τα περιβάλλοντα συνηθίζουν να προσελκύουν σημαντικούς πληθυσμούς πουλιών, κάποιους σα σημείο μεταναστευτικού περάσματος και άλλους με σταθερή μορφή καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Από τα σχεδόν 250 είδη, που έχουν καταμετρηθεί στον Κόλπο, τα μισά προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα έξι βρίσκονται σε κίνδυνο εξαφάνισης. Ξεχωρίζει ο αργυροπελεκάνος, αυτός με το μεγαλύτερο μέγεθος στον κόσμο.

Απ' την πλευρά του, το μικρό βάθος έχει σαν αποτέλεσμα η θερμοκρασία του νερού να είναι κάπως υψηλότερη από αυτή του Ιονίου. Μέρος του βυθού είναι κατοικημένο από την ποσειδωνία, το πιο χαρακτηριστικό φύκι της Μεσογείου, που εξυπηρετεί σαν καταφύγιο πολλών ψαριών και βάση της τροφικής αλυσίδας. Η ποικιλία των υδρόβιων ειδών είναι μεγαλύτερη από μεγάλο μέρος των μεσογειακών περιοχών και εκτός από το ψάρι, που έχει εμπορικό ενδιαφέρον, συμπεριλαμβάνει κάποια που είναι δύσκολα ορατά στις ευρωπαϊκές ακτές, όπως θαλάσσιες χελώνες και δελφίνια.

Γι' αυτούς τους λόγους, υπάρχει ένα εθνικό πάρκο για την προστασία και τον έλεγχο των ελών υπό την αιγίδα του ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000.