Κάποια στιγμή η τύχη μου χαμογέλασε. Μετά από μέτρα και μέτρα γυμνού βράχου είδα έναν αχινό! Μοναχικό, σε μερικά μέτρα βάθος, επιτέλους κάτι για να βάλω στο στόμα. Δεν είχε σημασία, αν αυτό που έχει γαστρονομική αξία για τον καθένα, είναι μόνο δυο κουταλιές. Δεν είχε σημασία, που το καλοκαίρι το πιθανότερο να μην είχαν τίποτα (αν στην Ελλάδα είναι απαγορευμένο να τους μαζεύεις εκτός της χειμερινής περιόδου, ήλπιζα ο δικαστής να ήξερε να κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης). Δεν είχε σημασία, που στο μυθιστόρημα "Κidnapped!" ο David Balfour έπαθε δηλητηρίαση, όταν τους έφαγε. 'Hμουν πιο πεινασμένος κι από ένα μπαρακούντα, κι εκείνος ο αχινός θα το πλήρωνε.
Βούτηξα για να τον μαζέψω και, φυσικά, δεν μπόρεσα. Δε θα επιζούσαν από τα κύματα, αν δεν είχαν ένα καλό σύστημα για να γραπώνονται στο έδαφος, oύτε από τους αετονύχηδες αν δεν είχαν μια καλή επικάλυψη από αγκάθια. Αλλά η τύχη ήταν με το μέρος μου. Σε περίπου πέντε μέτρα βάθος διέκρινα τη μοναδική πέτρα εδώ και περισσότερο από μια ώρα. 'Ηταν μεγαλύτερη απ' ό,τι χρειαζόμουν, ένα-δυο κιλά, αλλά δεν είχε σημασία. Μ' αυτήν μπόρεσα να σπρώξω πλάγια τον αχινό και να τον ξεκολλήσω από το έδαφος. Ανέβηκα στην επιφάνεια με την πέτρα και τον αχινό στο κάθε χέρι. Βλέποντάς τον από κοντά, οι "ποδίσκοι" του ζώου ήταν λίγο αηδιαστικοί, αλλά στη μεγάλη πείνα δεν υπάρχει σκληρό ψωμί.
Και για να κορυφωθεί η καλή μου τύχη, κοντά στην ξηρά υπήρχε ένας βράχος που προεξήχε λίγο απ' το νερό, με μία σχισμή στο κέντρο για να στηρίξω τον αχινό και με άλλες τριγύρω, με το τέλειο βάθος για να σταθώ όρθιος. Ούτε να είχε γίνει επίτηδες. 'Ετσι μπορούσα να χτυπήσω τον αχινό με την πέτρα, να τον ανοίξω σαν να ήταν καρύδι και να φάω ό,τι θα έβρισκα μέσα. Φοβόμουν, ότι ούτε αυτό θα ήταν ευχάριστο θέαμα, αλλά το στομάχι δεν είχε πολλούς ενδοιασμούς εκείνη τη στιγμή. Σήκωσα την πέτρα υπολογίζοντας με πόση δύναμη έπρεπε να την χτυπήσω: ούτε υπερβολικά μαλακά για να σπάσω το μαύρο καβούκι, ούτε υπερβολικά δυνατά για να το λιώσω. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ήρθε ένα κύμα μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα και σκούπισε το βράχο όπου είχα τον αχινό, παίρνοντάς τον ποιός ξέρει πού.
Η καλή μου τύχη είχε τελειώσει απότομα. Πριν από 25 αιώνες θα είχα πιστέψει ότι ο Ποσειδώνας μου είχε βάλει το μέλι στα χείλη και μου το είχε αρπάξει για διασκέδαση. Δέχτηκα την κοροιδία του, άφησα την πέτρα να βουλιάξει και συνέχισα την πορεία μου.
Βούτηξα για να τον μαζέψω και, φυσικά, δεν μπόρεσα. Δε θα επιζούσαν από τα κύματα, αν δεν είχαν ένα καλό σύστημα για να γραπώνονται στο έδαφος, oύτε από τους αετονύχηδες αν δεν είχαν μια καλή επικάλυψη από αγκάθια. Αλλά η τύχη ήταν με το μέρος μου. Σε περίπου πέντε μέτρα βάθος διέκρινα τη μοναδική πέτρα εδώ και περισσότερο από μια ώρα. 'Ηταν μεγαλύτερη απ' ό,τι χρειαζόμουν, ένα-δυο κιλά, αλλά δεν είχε σημασία. Μ' αυτήν μπόρεσα να σπρώξω πλάγια τον αχινό και να τον ξεκολλήσω από το έδαφος. Ανέβηκα στην επιφάνεια με την πέτρα και τον αχινό στο κάθε χέρι. Βλέποντάς τον από κοντά, οι "ποδίσκοι" του ζώου ήταν λίγο αηδιαστικοί, αλλά στη μεγάλη πείνα δεν υπάρχει σκληρό ψωμί.
Και για να κορυφωθεί η καλή μου τύχη, κοντά στην ξηρά υπήρχε ένας βράχος που προεξήχε λίγο απ' το νερό, με μία σχισμή στο κέντρο για να στηρίξω τον αχινό και με άλλες τριγύρω, με το τέλειο βάθος για να σταθώ όρθιος. Ούτε να είχε γίνει επίτηδες. 'Ετσι μπορούσα να χτυπήσω τον αχινό με την πέτρα, να τον ανοίξω σαν να ήταν καρύδι και να φάω ό,τι θα έβρισκα μέσα. Φοβόμουν, ότι ούτε αυτό θα ήταν ευχάριστο θέαμα, αλλά το στομάχι δεν είχε πολλούς ενδοιασμούς εκείνη τη στιγμή. Σήκωσα την πέτρα υπολογίζοντας με πόση δύναμη έπρεπε να την χτυπήσω: ούτε υπερβολικά μαλακά για να σπάσω το μαύρο καβούκι, ούτε υπερβολικά δυνατά για να το λιώσω. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, ήρθε ένα κύμα μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα και σκούπισε το βράχο όπου είχα τον αχινό, παίρνοντάς τον ποιός ξέρει πού.
Η καλή μου τύχη είχε τελειώσει απότομα. Πριν από 25 αιώνες θα είχα πιστέψει ότι ο Ποσειδώνας μου είχε βάλει το μέλι στα χείλη και μου το είχε αρπάξει για διασκέδαση. Δέχτηκα την κοροιδία του, άφησα την πέτρα να βουλιάξει και συνέχισα την πορεία μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ώστε να απορρίπεται το spam, τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν από τη δημοσίευση τους.