Λειψοί - Λέρος Ι

Την προβλεπόμενη μέρα για το διάπλου ανάμεσα στα νησιά Λειψοί και Λέρος βγήκα στο δρόμο, όταν άρχισε να χαράζει. Είχα δώσει ραντεβού στις επτά με το Μιχάλη, έναν συνταξιούχο ψαρά, στην προβλήτα της Κατσαδιάς, σε λιγότερο από δύο χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα των Λειψών. Παρ' όλο που τα κοκόρια απ' όλες τις μεριές συναγωνίζονταν αυτή την ώρα, για το ποιός θα είναι ο πιο δυνατός τραγουδιστής, η ηρεμία βασίλευε στο χωριό. Στην πραγματικότητα, συνεχίστηκε σε όλη τη διαδρομή μέχρι την προβλήτα. Η μοναδική ανθρώπινη παρουσία, που είδα, ήταν ένα φορτηγάκι που με προσπέρασε σε μια μακριά ανηφόρα. Πενήντα μέτρα μετά, ο οδηγός σταμάτησε, έσκυψε από το παράθυρο και με ρώτησε αν ήθελα να με πάει κάπου. Από μακριά, τον ευχαρίστησα για την προσφορά και του απάντησα όχι. Στο υπόλοιπο της διαδρομής, ούτε καν συνάντησα κάποιο κοπάδι όπως την προηγούμενη μέρα. Μόνο μια κουκουβάγια κι ένα ζευγάρι κουνέλια, που έφυγαν απ' το δρόμο μόλις με είδαν.

Τα τελευταία μέτρα πριν να φτάσει κανείς στον όρμο της Κατσαδιάς αποτελούνται από μια κατηφόρα, και από ψηλά υπάρχει μια πανέμορφη θέα προς την πλευρά της Λέρου. Είχα φτάσει είκοσι λεπτά νωρίτερα και έτσι σταμάτησα για να την ατενίσω. Μπόρεσα να εκτιμήσω δυο σημαντικά πράγματα. Το πρώτο ήταν ότι η θάλασσα ήταν ήρεμη σαν καθρέφτης. Φαινόταν ότι οι άνεμοι του Αιγαίου είχαν παραχωρήσει μια ανάπαυλα. Το δεύτερο δεν ήταν τόσο καθησυχαστικό: Eκτός από τέσσερα-πέντε ιστιοφόρα, που διακρίνονταν στο βάθος στον κόλπο, δεν υπήρχε ίχνος από κάποιο σκάφος που να ανέβαινε από τη Λέρο. Ο Μιχάλης μου είχε πει ότι με το βαρκάκι του χρειαζόταν μια ώρα για να φτάσει μέχρι τους Λειψούς, γι' αυτό στις επτά παρά είκοσι θα έπρεπε να βρίσκεται τουλάχιστον στα μισά του δρόμου. Δεν ήταν ότι επρόκειτο να αργήσει, ήταν ότι ούτε καν βρισκόταν στην αρχή της διαδρομής.

Κατέβηκα μέχρι την παραλία και την προβλήτα καθώς τον καταριόμουν. 'Αφησα τον εξοπλισμό στο έδαφος και σκαρφάλωσα σε κάποιους βράχους που υπάρχουν στο τέλος της προβλήτας για να μπορέσω να ξανακοιτάξω προς την πλευρά της Λέρου, που μένει κρυμμένη από το ύψος του εδάφους. Δεν είναι ότι περίμενα, ότι ο Μιχάλης θα εμφανιζόταν νωρίτερα επειδή θα επαγρυπνούσα, αλλά το να ανεβαίνεις στους υφάλους είναι πάντα ένας ευχάριστος τρόπος να περνάς την ώρα σου. Ενώ σκεφτόμουν τι να κάνω, μου φάνηκε ότι διέκρινα μια καμπίνα ανάμεσα στα κατάρτια των ιστιοφόρων στα δεξιά. Φοβήθηκα, ότι η επιθυμία μου να εμφανιστεί ο Μιχάλης, με έκανε να φαντάζομαι κάτι που δεν υπήρχε. 'Οταν άρχισε να ακούγεται ο βόμβος της μηχανής, άρχισα να πιστεύω ότι ίσως να ήταν αυτός. Σε λίγο, εμφανίστηκε πίσω από ένα από τα ιστιοφόρα ολόκληρο το σκάφος του. Στις επτά παρά δέκα βρισκόμασταν και οι δύο στο σημείο συνάντησης. Απ' ό,τι μου είπε εκείνο το βράδι είχε ψαρέψει μερικά καλαμάρια και για να μην καταστραφούν από τη ζέστη του πρωινού, είχε πάει πριν απ' όλα στο λιμάνι των Λειψών για να τα παραδώσει σε κάποιον.